Connect with us

Entertainment

‘Civil War’ brutalizes its characters, even more so when they are black – Andscape

Published

on

Warning: Civil War

Director Alex Garland’s film, which follows a bunch of journalists through a near-future dystopia where the country is split into various factions and folks are on the verge of overthrowing the federal government, has at all times been controversial. The film’s politics are unclear and its morality is non-existent, leaving viewers to determine which side aligns with their beliefs. But probably the most disturbing thing in regards to the film is its portrayal of who suffers most in America’s wars. The film focuses on two white photographers, but treats the war’s mostly black, Asian and Latino victims as fodder for the subsequent camera shot. In a movie stuffed with murder, probably the most brutal deaths are reserved for non-white characters, especially black men.

I didn’t expect a movie that might leave me wondering in regards to the way forward for this country and its potential fall into fascism. I didn’t expect politically charged social commentary from A A British author/director with an unwavering desire to make a movie about something aside from political divisions. The trailer only confirmed these expectations, like all movie through which California and Texas ally and secede from the United States, relies more on fiction than any real-life predictions. I went to see the #1 movie on the box office, it grossed almost $50 million in its first two weeks — expecting cool visuals, sprawling mayhem, and ingenuity from the identical person behind the groundbreaking horror film and a favourite of the sci-fi crowd I also desired to see the breathtaking motion sequences the film delivers, especially in the ultimate half-hour.

However, as I watched the film, I once more found myself wondering whether I should stay or leave, given the way in which black people were portrayed on screen.

After about five minutes, we see a slow-motion close-up of a black man being burned alive. This moment is an element of a flashback sequence in regards to the primary character, Lee Smith (Kirsten Dunst), and her history as a photographer in war-torn countries. The actual burning of the Black man, with the camera lingering on for an uncomfortable period of time as his body melts away, just isn’t crucial. And that is probably the most drastic death in all the movie.

About 20 minutes into the film, one other shocking death occurs. This time, a black member – the one black member – of the anti-government alliance is shot dead. But unlike many other deaths in , his killing also dragged on. Other soldiers attempt to patch him up and blood sprays all around the screen. The purpose of this scene: to give attention to the brand new, young, white character of Jesse (Cailee Spaeny) and her journey as a rebellious photojournalist. After the shooting, he crouches next to the dying man and takes photos. Lee also looks further and, continuing the visual trope from the film, we get black and white photos of a dying Black man. Later within the film, Jesse and Lee leaf through the negatives of the event and look again on the image of the dying man – Lee’s only response is that it’s an excellent photo.

I used to be terrified in that moment, but I also felt silly in my disappointment. I must have expected this, because attempting to make a movie in regards to the Civil War in an America devoid of politics is definitely a political statement in itself. He says that Black and Latino people, who would likely be the catalysts for this war, are not value having their stories told. It’s a reminder that Garland, who can imagine a world of zombies, sentient artificial intelligence, and raceless civil war, still cannot imagine a fantasy land where those whose suffering is shown for entertainment will at all times be marginalized. Because of this, I spent the remainder of the movie either dreading each time I saw a black person on screen or wondering when the movie would end so I could find solace elsewhere.

Stephen McKinley Henderson w

A24

Throughout r we see loads of other dead bodies and mortally wounded characters – a white soldier who’s hit by a truck and his brains are left on the road, and two white men being tortured at a gas station. But we never saw them killed either. We also hate the extent of cold voyeurism we experience when non-white characters die.

The murder of the third black man is available in the film’s most emotional moment, when Sammy (Stephen McKinley Henderson), the senior journalist and moral center of the film, is shot to death. This scene is spine-chilling because of an excellent performance by Jesse Plemons, whose role as a bloodthirsty xenophobe should earn him awards. However, the moment ends with the deaths of the 2 Asian characters and Sammy.

Sammy is killed when a bullet magically passes the primary characters behind the truck he’s driving and hits him within the side. After he gets injured, the camera slowly stops on his dead body covered in blood. The last we see of Sammy is when Lee looks through photographic evidence of his corpse after which wipes the blood from the backseat of her automotive after his body is removed.

The circumstances of Sammy’s death are infuriating and represent the least logical plot points. His death is a direct results of Jesse’s immaturity, as she leaves the group to perform a automotive stunt and disappears. When the group has to seek out a young journalist, it results in Sammy being shot. And after Sammy dies, nobody mentions Jesse’s role in his death. Instead, Lee encourages her to seek out peace in Sammy’s death. There isn’t any accounting or even acknowledgment of Jesse’s actions.

However, if there’s any realism to remove from this moment, it’s that Sammy didn’t want to avoid wasting Jesse, but was rejected. Which means we saw the instance of a lone black journalist in a makeshift newsroom who was ignored while warning everyone else of a foreboding terror who along the way in which fell victim to everyone else’s terrible decisions.

By the time the climactic siege of Washington, D.C., I used to be ready for the movie to finish, waiting for every other black character to seem on screen to be executed. Ultimately, Dunst’s character Lee dies again in consequence of Jesse’s unacknowledged recklessness, and the US president is executed. Still, their deaths were less gruesome and were handled with more care than any of the Black characters who suffered an analogous fate. Lee’s death, particularly, happens without bloodshed.

As the film ends, it becomes clear that the ideologies of the warring sides don’t matter as much because the journalists’ story, which harkens back to Garland’s original goals for the project: to create an apolitical and morally neutral version of a fictional civil war.

It’s a visit that at all times appeared like a silly move. And the way in which black characters are relegated to easily black bodies only underscores the actual fact you could’t tell a story in regards to the breakdown of a rustic without mentioning race. Refusing to do so is just an empty series of mind-blowing visuals and one other excuse to dehumanize black characters through the lens of a camera.

DavidDennis Jr. is a senior author at Andscape and the creator of the award-winning book “The Movement Made Us: A Father, a Son, and the Legacy of a Freedom Ride.” David is a graduate of Davidson College.


This article was originally published on : andscape.com
Continue Reading
Advertisement
Click to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Entertainment

Serena Williams is cutting short divorce talks for a second time after the couple reunited and put months of rumors to rest

Published

on

By

Serena Williams and her husband Alexis Ohanian are still doing well despite months of unconfirmed divorce rumors.

On November 17, Williams and the Reddit co-founder took a walk down memory lane and tested one another by asking questions on themselves and their family in a recent promotional ad. The couple ate a few of their favorite meals and meanwhile checked their glucose levels using Hello Lingo, a glucose monitoring device.

Nearly five minutes into the recording, Williams tested her husband’s memory by asking, “Who said I love you first?”

Ohanian, who shares two daughters, Olimpia and Adira, with the tennis legend, responds quickly by saying, “Mmm,” before writing his answer on the board.

Serena Williams and Alexis Ohanian recall who said “I love you” first amid divorce rumors. (Photo: Steve Granitz/FilmMagic)

“It’s like ‘The Newlywed Game,'” Williams said, writing down her answer, referring to the mid-Nineteen Sixties show “The Newlywed Game,” which tested couples who had been married for lower than two years to see if how much they learn about their relationship. amplifier.

Both Williams and Ohanian turn the board over to reveal their answers and, quite shockingly, they received two different answers. Ohanian wrote that Williams said it first, but Williams claims it was Ohanian.

“Come now. Are you going to lie about this? he declared to Williams, who responded with a laugh: “I said I would be honest.”

“That’s not an honest answer,” Ohanian continued. “I still keep in mind that phone call. Oh, you realize I felt the same, but you certainly said it first.

Williams joked: “My glucose levels were high. I ate some ice cream, my glucose level was too high. Then I tell this guy and I feel like saying things I would not normally say. The moment ended with Williams replaying how she told Ohanian those three special words.

Of course, there was no shortage of reactions from fans who showed their love for the couple and how well they interact of their normal element.

One YouTube commenter he wrote“It’s great to see Serena and Alexis in this normal environment, they are so lovely and have great charisma. I love them even more now and I feel great chemistry between them.”

Someone else said: “I liked this part. They seem to really like each other.”

However, as rumors swirled about problems of their marriage, one fan was confused by the video shared on Instagram.

“I thought I read that they got divorced?” he wrote one person in Williams’ comment section.

Someone else also addressed the rumors, writing: “Where are the haters who said divorce was imminent? Sometimes people will be crazy. Seriously, how are you going to even start assuming things like that about people you have never met?

This summer, fans began speculating that Williams and her seven-year marriage to Ohanian were in trouble after they noticed she hadn’t posted from him on her social media pages in some time.

Moreover, Ohanian was noticeably absent from the June premiere of the documentary “In the Arena: Serena Williams” and was also absent from her side at the Met Gala in May.

But they got back together this summer after they attended the Paris Olympics with their daughter Olympia in July.

Among the many viral moments spent with the Ohanian family, she organizes: umbrella for his wife and the European commentator – who didn’t realize he was her husband – and called Ohanian Serena’s “umbrella holder”.

The tech guru reacted to the moment hilariously by snapping a photo of himself holding an umbrella over himself and his daughter.

Ohanian joked, “I am also a personal Olympia umbrella owner. Sidebar: You all set the bar too low for me and celebrity daddies only get flowers for *admitting* they have kids.”

The proud dad is probably also Adira’s personal umbrella holder.


This article was originally published on : atlantablackstar.com
Continue Reading

Entertainment

Głębsza historia kryzysu budżetowego Uniwersytetu Stanowego Tennessee — Andscape

Published

on

By

Życie bez pieniędzy może sprawić, że będziemy robić rzeczy, które wyglądają źle.

Kiedy mówię, że żyję bez pieniędzy, mam na myśli posiadanie na koncie bankowym kwoty mniejszej niż grożące koszty artykułów pierwszej potrzeby – telefonu komórkowego, kredytu hipotecznego, Jordanów 11 – i wciąż szukania sposobu na zachowanie wypłacalności. Życie bez pieniędzy oznacza, że ​​rejestrujemy się przy użyciu innego adresu e-mail, aby uzyskać kolejny bezpłatny okres próbny lub zabieramy aparat naszej córki, którego i tak nigdy nie używała, do lombardu lub rozgrywamy cykl rozliczeniowy American Express jak rękę pik. Czasami to działa, czasami tylko opóźnia to, co nieuniknione. Nazywa się to „jak zrobić dolara z 15 centów” (grosz i pięciocentówka). To się nazywa przetrwanie.

Widziałem wnętrze kilku punktów realizujących czeki. Tak więc, gdy obserwowałem kaskadę katastrof finansowych, która w tym roku uderzyła w historycznie Black Tennessee State University – od jego orkiestra marszowa zostaje szarpana wróciłem z powrotu do domu na Uniwersytecie Howarda masowe zwolnienia pracowników, o których warto rozmawiać sprzedaż części kampusu – Zastanawiałem się nad historią. Podczas gdy drużyna piłkarska TSU 8-3 przygotowuje się do sobotniego meczu o tytuł mistrza konferencji Big South/Ohio Valley przeciwko południowo-wschodniemu Missouri, należy dowiedzieć się, co tak naprawdę kryje się za konfliktem w tym dumnym HBCU, którego historia obejmuje takie legendy, jak prowadząca prelekcję Oprah Winfrey; Johna McLendonapierwszy w kraju afroamerykański trener zawodowej koszykówki; i sprinterka olimpijska Wilma Rudolph?

Okazuje się, że to dużo.

Po rozmowach z siedmioma członkami społeczności TSU – absolwentami, obecnymi i byłymi administratorami oraz członkami władz lokalnych i stanowych – uważam, że prawdą jest, co następuje:

Przez dziesięciolecia uniwersytet w północnej części Nashville cierpiał z powodu rasistowskich zaniżonych płatności ze strony rządu stanu Tennessee – TSU nie otrzymało środków równych kampusom stanu, w którym dominują biali kampusy. Po tymczasowym wzroście federalnych środków finansowych na pomoc gospodarczą związaną z pandemią COVID-19, TSU przeżyło trudny okres, gdy przyjęło więcej studentów, niż było w stanie obsłużyć (jak wtedy, gdy kupiłem nowy samochód, a potem straciłem pracę, która za niego płaciła). TSU miało niewielki margines błędu (znany również jako życie od wypłaty do wypłaty), co było spotęgowane rzekomy niechlujne lub niedbałe praktyki finansowe (wciąż przygotowuję się do złożenia zeznania podatkowego za 2023 r.). Ponieważ jesienią liczba studentów pierwszego roku spadła o 50%, błędy te przełożyły się na deficyt budżetowy na rok 2024 wynoszący 39 milionów dolarów.

Jako uniwersytet stanowy, TSU jest kontrolowane przez rząd Tennessee, który może chcieć przejąć teren, na którym znajduje się TSU. Kiedy ujawniono niedobory budżetowe, wkroczyli gubernator Bill Lee i jego republikańska legislatura, wypchnęli byłą prezydent TSU Glendę Glover, usunęli całą radę nadzorczą i mianowali nowych przywódców otwartych na ich pragnienia. Wszystko to przyciągnęło jedynie umiarkowaną uwagę świata borykających się z problemem HBCU, dopóki nie powiedział tego tymczasowy prezydent TSU Ronald Johnson szkoły nie było stać na wysłanie swojego zespołu do Waszyngtonu na październikowy powrót Howarda do domu.

Bijące serce HBCU to orkiestry marszowe. I to był Aristocrat of Bands, który stał się pierwszym uniwersyteckim zespołem marszowym, HBCU lub innym, który wygrać nagrodę Grammy w 2023 r. A to była 100. rocznica powrotu Howarda do domu.

Oświadczenie Johnsona nadeszło zaledwie kilka tygodni przed meczem, pozbawiając zespół szansy na zebranie kwoty 150 000 dolarów na wyjazd. Nieważne, że Howard, który przegrał mecz piłkarski 27:14, uchylił się od dymu w przerwie i powiedział, że Arystokrata Zespołów będzie musiał wystąpić w piątej kwarcie po meczu. Dla wielu członków społeczności TSU odmowa zespołowi udziału w tak ważnym momencie kulturowym była jak policzek i kopnięcie w tyłek jednocześnie. Wtedy właśnie zabrzęczał mój telefon i usłyszałem telefon od ziomka z Nashville – „Hej, Jess, coś tu jest nie tak” – i zacząłem zwracać uwagę.


Charles Hopkins uczestniczy w wiecu podczas konferencji prasowej na Uniwersytecie Stanowym Tennessee, 3 października 2023 r. w Nashville w stanie Tennessee.

Zdjęcie George’a Walkera IV/AP

Już widać, że jeżdżę z ludźmi bez pieniędzy. Współczuję powszechnego w społeczności TSU, w obliczu obecnego kryzysu finansowego, poczucia, że ​​ich szkoła była skazana na porażkę. W 2023 r Rząd USA powiedział o tym gubernatorom 16 stanów złamali prawo federalne, finansując uczelnie przyznające ziemię czarnym na niższym poziomie niż białe. W raporcie federalnym wskazano, że TSU odmówiono wypłaty 2,1 miliarda dolarów w latach 1987–2020.

„Gdybyśmy mieli ułamek tych pieniędzy, może nie musielibyśmy się kręcić i próbować coś zrobić” – powiedział mi Austin Wille, absolwent TSU i były członek zespołu. „Nie usprawiedliwiam TSU jako całości za jakiekolwiek niewłaściwe zarządzanie… jakikolwiek błąd, jaki mogli popełnić. Ale trzeba nazwać rzeczy po imieniu. Rząd jest nam winien pieniądze, które moglibyśmy przeznaczyć na rozwój tego kampusu. A bez tego, w wielu różnych aspektach, widzimy, że powoduje to cierpienie.”

Urzędnicy stanowi i Johnson konsekwentnie obwiniają administrację Glovera za kryzys. Nie udało mi się skontaktować z Gloverem, który ostatnio powiedział stacji telewizyjnej w Nashville, że rząd stanowy próbował „zniszczyć” TSU.

Sharon Hurtabsolwentka TSU z 1979 r. i była radna miasta, powiedziała mi, że ostatnich problemów nie da się oddzielić od tego, że szkoła „próbuje serwować szampana przy ograniczonym budżecie na piwo”.

„Staramy się zapewnić edukację na najwyższym poziomie, choć odmówiono nam funduszy, które by nam na to pozwoliły” – powiedziała. „To niesamowite, że instytucja przetrwała tak długo i zapewniła studentom taką jakość, jaką mają”.

Czuję to w kościach.

Mojemu ojcu, czarnoskóremu mężczyźnie urodzonemu w 1937 r., nie pozwolono pracować, wynajmować domu ani posiadać nieruchomości w miejscach, które zapewniałyby równe możliwości finansowe. Ale jeśli mam być szczery co do mojej własnej historii i tego, jak zareagowałem na pokoleniowe skutki dyskryminacji? Niektórzy Czarni ludzie z podobnych sytuacji mają lepsze nawyki finansowe. Jeśli mają 15 centów, wydają 12 i oszczędzają 3. Nie kupują swoim dzieciom drogich prezentów. Przekazują Jordan 11 i noszą bieżniki niektórych Nike Cortez.

28 marca w Nashville w stanie Tennessee republikanin stanu Harold Love Jr. wypowiadał się w Izbie Reprezentantów przeciwko ustawie o zwolnieniu rady nadzorczej Uniwersytetu Stanowego Tennessee.

Zdjęcie George’a Walkera IV/AP

Pomyślałem o tym po rozmowie z przedstawicielem stanu Haroldem Love Jr., który ukończył TSU i maszerował w zespole. Podążając śladami swojego ojca, byłego przedstawiciela stanu Harolda Love seniora, badał i ujawniał niedofinansowanie stanu na długo przed publikacją raportu federalnego za 2023 r. oraz pomógł przydzielić środki setki milionów aby to zrekompensować.

Ale Miłość tak mówi audyt administracji Glovera pokazuje, że źle zarządzała ona finansami uniwersytetu – nie w sposób oszukańczy, ale w sposób powodujący problemy, takie jak nieotrzymywanie przez studentów obiecanych stypendiów lub dopuszczenie studentów z zaległymi saldami do zapisów bez planu spłat.

Love zna pełny zakres niedofinansowania TSU jak nikt inny. „Opierało się to na praktykach dyskryminacyjnych, które miały miejsce w momencie zakładania szkoły” – powiedział. „Dyskryminacja zaczęła się od początku i utrwaliła się, ponieważ wryła się w system. Jest to prawdopodobnie jeden z najwyraźniejszych przykładów rasizmu systemowego, ponieważ dosłownie występuje on w systemie”.

Kiedy zapytałem go, w jakim stopniu odpowiedzialność za obecny kryzys ponosi administracja Glovera, odpowiedział: „Wszystko dlatego, że to oni wówczas rządzili uniwersytetem.

„Moja mama pracowała w TSU przez 57 lat. Prowadziła program o nazwie Upward Bound dla uczniów w wieku przedszkolnym, studentów pierwszego pokolenia lub uczniów o niskich dochodach. Kocham TSU. Cała moja rodzina tam chodziła. Moje siostry, mój ojciec, moja matka, siostrzenica i dwóch siostrzeńców ukończyło tę szkołę. Inwestuję w przyszłość TSU. Będę stanowczo bronić mojego prezydenta, gdy postępuje właściwie, i zdecydowanie będę krzyczeć na moich kolegów w Izbie, gdy źle traktują szkołę. Ale kiedy administracja naraża edukację studentów na niebezpieczeństwo, a następnie wskazuje na niedofinansowanie jako przyczynę…

„Nie sądzę, że niedofinansowanie uniwersytetu nie miało wpływu na problemy finansowe TSU” – stwierdziła Love. „Ale nie mogę po prostu zrzucić wszystkiego na ten temat i powiedzieć, że administracja nie miała innego wyjścia”.


Arystokrata zespołów z Uniwersytetu Stanowego Tennessee występuje podczas koncertu czerwcowego na południowym trawniku Białego Domu w Waszyngtonie, 13 czerwca 2023 r.

Andrew Caballero-Reynolds/AFP za pośrednictwem Getty Images

W tym momencie większość kryzysu TSU przypomina mem z dwoma Spider-Manami wskazując na siebie. Nie jestem pewien, jak bardzo obrony Glovera jest dokładna w porównaniu z tym, co powiedział Love i rząd stanowy. Raczej nie mam zaufania do rządu. A ludzie z TSU od zawsze powtarzali, że stan chce „przejąć” szkołę, która jest właścicielem dodatkowego kampusu w centrum miasta i ponad stu akrów w pobliżu rzeki Cumberland. Według takiego myślenia kryzys ten jest okazją do realizacji tego złowrogiego programu.

„Problemy to narracja, którą gubernator Bill Lee i legislatura stanowa chcą mieć w naszej społeczności” – powiedział Hurt. „To przesłanie dziel i rządź. A jeśli doprowadzili nas do kłótni o coś błahego, użyją najpotężniejszej broni ze wszystkich. To nie jest broń zniszczenia, to broń odwrócenia uwagi. Podczas gdy my jesteśmy rozproszeni, skupiając się na wszystkich innych rzeczach, oni pracują bardzo żarliwie, aby zrobić wszystko, co muszą, aby przejąć kontrolę. Nie chodzi o to, że koniecznie chcą przejąć szkołę, chociaż może się to z tym wiązać. Najcenniejsza dla nich jest ziemia.”

Argument Hurta staje się prawdziwy, gdy kontroler skarbowy Jason Mumpower, którego nazwisko znajduje się w czołówce najważniejszych audytów, twierdzi, że nowa administracja TSU musi „rozwalić sprawę na łopatki”, podczas gdy namawiając ich do sprzedaży część kampusu Avon Williams w centrum miasta deweloperom, których tak się składa, że ​​zna. Przeanalizowałem ostatnie trzy lata Mumpower konto na X, wcześniej znanym jako Twitter. Tam są mnóstwo z posty o Tennessee przeważnie biały publiczny uniwersytety. Nie widziałem ani słowa o TSU.

„Wymuszenie odejścia prezydenta Glovera, zmiana całego zarządu, mam wrażenie, że właśnie tak się dzieje – to całe wstrzymywanie pieniędzy” – powiedział mi Wille, były członek zespołu. „Wydaje się, że to kolejny sposób na powstrzymanie TSU od prawdziwego rozwinięcia skrzydeł i umożliwienia mu osiągnięcia tego, co może”.

„Nie jest tajemnicą, że wiele osób w wyżej położonych miejscach w stanie Tennessee nie przepada za niektórymi sposobami, w jakie HBCU prezentuje się dumnie, jeśli można tak powiedzieć” – powiedział Wille. „Staram się ostrożnie używać słów – myślę, że niektórzy ludzie pociągają za sznurki za niektórymi drzwiami, aby uniemożliwić nam rozwój. Nie potrafię dokładnie określić, kim są ci ludzie. Powiem jednak, że może to podlegać jakiejś formie przywództwa rządu”.

Zapytałem Love, czy państwo próbuje to zrobić Ziemia TSU. „Jeśli w rządzie stanowym są osoby, które pragną sprawować większą kontrolę nad TSU, jeśli chodzi o jego tereny i przyszłość, oto pytanie, które sobie zadałbym” – powiedział. „Jeśli istnieje taka możliwość, dlaczego mielibyśmy dawać im jakąkolwiek przewagę, nie zarządzając odpowiednio szkołą?”

Mam nadzieję, że po zakończeniu wszystkich obecnych cięć budżetowych TSU nadal będzie mocno kontrolować całą swoją własność. Mam nadzieję, że Arystokrata Zespołów zmiażdży kolejny powrót Howarda do domu, że stan Tennessee wywiąże się ze wszystkich swoich zobowiązań i że TSU znajdzie drogę do trwałego dobrobytu. Życie bez pieniędzy nie jest sposobem na życie.

Jesse Washington jest dziennikarzem i twórcą filmów dokumentalnych. Nadal dostaje wiadra.

This article was originally published on : andscape.com
Continue Reading

Entertainment

The art collector left his mark on TheGrio’s Masters of the Game

Published

on

By

In the next episode of Masters of the Game, hosted by Touré, we introduce you to Shirley and Bernard Kinsey, an influence couple who’ve dedicated their lives to preserving African American history through art and artifacts. Through greater than 50 years of marriage and a shared passion for education and history, the Kinseys have built one of the largest and most influential private collections of African American history in the world.Kinsey collection— making them true champions of history, art and cultural preservation.

Art collectors

The Kinseys have long believed in the transformative power of education. For them, educating others means sharing the wealthy history of African-American culture through art and historical artifacts. Their collection includes works by iconic artists corresponding to Ernie Barnes, Charles Alston and Beauford Delaney, nevertheless it is their collection of rare historical documents that really stands out. Among their treasures is a heartbreaking nineteenth century letter delivered by an enslaved girl who couldn’t read – she was sent from one plantation to a different under false pretenses. The next work of their collection is Zora Neale Hurston’s brave and hilarious letter to her ex-husband, through which she asks him to remain out of her life endlessly.

From humble beginnings to becoming one of the most influential black couples of our time, Toure’s conversation with the Kinsey family takes us on a journey through the depth, resilience and radiance of African-American culture. Their collection not only preserves history, but in addition inspires future generations to inform their very own powerful stories, making the Kinseys true masters of the game. Don’t miss this episode of “Masters of the Game” at 8 p.m. ET on Friday and 1 p.m. ET on Saturday on TheGrio Cable Network.

This article was originally published on : thegrio.com
Continue Reading
Advertisement

OUR NEWSLETTER

Subscribe Us To Receive Our Latest News Directly In Your Inbox!

We don’t spam! Read our privacy policy for more info.

Trending